Zdarza się, że z przyczyn nie do końca mi znanym pacjent znika z procesu leczenia, jaki rozpoczął. To może być jego niespodziewany wyjazd, trudny okres w życiu, ciężka choroba, pandemia i związane z tym ograniczenia, czy po prostu lęk przez leczeniem. Może to skutkować poważnymi konsekwencjami dla leczenia i konieczność przedłużenia leczenia, czy nawet zmiany jego planu. W tej sytuacji było jednak inaczej i nawet trochę z korzyścią dla pacjenta.
Karol po raz pierwszy odwiedził mój gabinet około roku temu. Na wizytę przyprowadziła go mama, słusznie zaniepokojona kondycją jego zgryzu. Zęby chłopca były bowiem bardzo mocno stłoczone. W konsekwencji na górnym łuku brakowało miejsca na prawidłowe wyrzynanie stałych kłów. Przerwa pomiędzy dwójkami i czwórkami wynosiła zaledwie 2 milimetry. Odstęp był więc zbyt mały, aby w zdrowy sposób mógł w nim wyrosnąć nowy ząb.
W leczeniu ortodontycznym nie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem. Często na efekty leczenia trzeba też trochę poczekać. Osoby oczekujące natychmiastowych rozwiązań, mogą szybko zniechęcić się do swojego ortodonty i zacząć szukać nowego. Zdarzają mi się pacjenci, którzy chcą, abym przejęła terapię po innym lekarzu. Czy można kontynuować leczenie aparatem u specjalisty, który go nie zakładał? Czy warto?
To pytanie spędza sen z powiek niejednym rodzicom! Kiedy dziecko przychodzi na świat stajemy przed dylematem, dawać smoczek czy nie? Dentyści i ortodonci ostrzegają przed nieprawidłowościami w zgryzie i koniecznością noszenia aparatu w późniejszym wieku. Ale… czy smoczek naprawdę może wyrządzić krzywdę naszemu dziecku?
Czytając wiadomości od Was oraz prowadząc konsultacje w gabinecie, widzę jak wiele obaw przed założeniem aparatu mają przyszli pacjenci ortodontyczni. Wiele osób z jednej strony chce wyprostować zęby, ale z drugiej boi się tego. Mają wątpliwości, które najczęściej wynikają z niewiedzy. Dlatego dziś poruszę kilka kwestii, tak aby oswoić Was z leczeniem ortodontycznym i pokazać, że „diabeł nie jest taki starszy, jak go malują.”