Wielu dorosłych pacjentów zgłasza się do ortodonty, aby poprawić estetykę uśmiechu. Często jest to decyzja, do której dojrzewają latami – wcześniej brakowało czasu, środków lub motywacji, a dziś, jako świadomi dorośli, decydują się zainwestować w swoje zdrowie i wygląd. W trakcie diagnostyki ortodontycznej często okazuje się jednak, że leczenie wymaga nie tylko zniwelowania wady zgryzu, ale i odbudowy braków zębowych. Wtedy do gry wchodzi leczenie protetyczne. Wielu pacjentów decyduje się na implanty. Taka terapia wiąże się z koniecznością współpracy między ortodontą, a implantologiem. Jak to wygląda w praktyce?

Wady zgryzu klasy III, czyli tzw. „przodozgryz”, to jedno z trudniejszych wyzwań ortodontycznych u dzieci. Często mają one złożone podłoże – mogą wynikać zarówno z czynników genetycznych, jak i środowiskowych. Jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia tego typu wad we wczesnym wieku jest zastosowanie aparatu d ekspansji szczęki z użyciem maski twarzowej, czyli aparatu zewnątrzustnego, który wspomaga prawidłowy rozwój szczęki w kierunku doprzednim.